Πρίντεζη Φ. Κτηνίατρος, Πλακεντία Κτηνιατρική Κλινική, Aθήνα | Τόττα Ε. Κτηνίατρος, CertAVP, PgCert VPS, Πλακεντία Κτηνιατρική Κλινική, Aθήνα
Εισαγωγή
Η δευτερογενής σηπτική περιτονίτιδα είναι η πιο κοινή μορφή περιτονίτιδας που συναντάται στα ζώα συντροφιάς. Συνηθέστερα προκύπτει από βακτηριακή επιμόλυνση της περιτοναϊκής κοιλότητας, λόγω φλεγμονής εσωτερικού οργάνου ή από εξωτερικό τραύμα. Η θεραπεία επικεντρώνεται στην αιμοδυναμική σταθεροποίηση του ασθενούς ενώ πρόκειται για μια κατάσταση απειλητική για τη ζωή τους, που χρήζει εντατικής θεραπείας και πιθανότερα χειρουργικής αντιμετώπισης. Η πρόγνωση είναι επιφυλακτική και εξαρτάται από το βαθμό οργανικών δυσλειτουργιών. Σκοπός της εργασίας είναι η περιγραφή της εντατικής διαχείρισης σηπτικού σκύλου μετά από ρήξη πυομήτρας.
Κλινικό περιστατικό
Σκύλος 7 ετών, 1,5 κιλά, θηλυκός, ακέραιος, φυλής Yorkshire Terrier, προσκομίστηκε με κυκλοφορική καταπληξία, βραδυκαρδία, υπογλυκαιμία, υποθερμία, υπόταση, απουσία συνείδησης και διατεταμένη κοιλία. Τοποθετήθηκαν ρινικοί καθετήρες για χορήγηση οξυγόνου και ξεκίνησε επείγουσα οροθεραπεία με κρυσταλλοειδή προς ανάταξη της καταπληξίας και της υπογλυκαιμίας. Παράλληλα, διενεργήθηκαν διαγνωστικές εξετάσεις που υπέδειξαν αναιμία, θρομβοκυτταροπενία και λευκοκυττάρωση λόγω πυομήτρας και σηπτικής περιτονίτιδας. Ξεκίνησε χορήγηση ολικού αίματος, δοπαμίνης, γαστροπροιστατευτικών και αντιβιοτικών και σε 3 ώρες προχώρησε σε χειρουργείο ολικής ωοθηκυστερεκτομής και πλύσεων περιτοναϊκής κοιλότητας.
Αποτελέσματα
Ο σκύλος ανένηψε και παρέμεινε σε εντατική νοσηλεία για 2 ημέρες, ενώ πήρε εξιτήριο την 5η μέρα μετά το χειρουργείο. Σε επανεξέταση την 5η και 15η μετά το εξιτήριο παρουσίαζε καλή κλινική και εργαστηριακή εικόνα. Σήμερα, 18 μήνες μετά, ο σκύλος παραμένει υγιής.
Συμπεράσματα
Τα αποτελέσματα αυτής της εργασίας παρουσιάζονται για να επισημανθεί η εντατική διαχείριση σηπτικών ασθενών σε περιπτώσεις που το χειρουργείο αποτελεί μέρος της σταθεροποίησης, η κατάλληλη θεραπεία και η σωστή επιλογή του χειρουργικού χρόνου.
